MIESIĘCZNIK „KINO” O FILMIE „LEKARZE”
„Odrębny, bardzo specyficzny i pełen szczególnego dramatyzmu świat szpitalnej terapii to obszar ciekawej, a zarazem gwarantującej silne emocje penetracji filmowej” – o najnowszym dokumencie Tomasza Wolskiego „Lekarze” pisze Tadeusz Szyma dla miesięcznika „Kino”.
Analizując „Lekarzy” Tomasza Wolskiego, Tadeusz Szyma wychodzi od punktu nawiązania do krótkiego filmu „Szpital” Krzysztofa Kieślowskiego ( 1977), który „zarysował w swoim filmie ujmujące portrety ciężko zapracowanych ludzi, niosących bez zbędnej afektacji skuteczną pomoc chorym”.
Tadeusz Szyma pisze dalej: „Takie ujęcie szpitalnej rzeczywistości zainspirowało Tomasza Wolskiego, autora „Kliniki” sprzed paru lat, do jeszcze bardziej konsekwentnego powtórzenia i rozwinięcia tego rodzaju podejścia. Jego pełnometrażowy dokument „Lekarze”, zaprezentowany na tegorocznym Krakowskim Festiwalu Filmowym, przywołuje wspomnienie pamiętnego obrazu Kieślowskiego, ale nie może być tu mowy o jakiejkolwiek wtórności. Wręcz przeciwnie: skupienie uwagi niemal wyłącznie na personelu lekarskim specjalistycznego szpitala im. Jana Pawła II w Krakowie, usuwające niemal zupełnie z pola widzenia pacjentów, sprawia wrażenie oryginalnego eksperymentu, o charakterze nie tylko formalnym.”
Film Tomasza Wolskiego to „mozaikowa składanka szeregu zwyczajnych i dość statycznych epizodów. Od polowania na sensacje i podgrzewania emocji reżyser bardziej sobie ceni próby docierania do głębszej, wewnętrznej prawdy o pracujących [w szpitalu] ludziach.”
Tadeusz Szyma, Szpital, lekarze, pacjenci, „Kino” nr 6, 2011, s.82.