MIEJSCE URODZENIA

TYTUŁ ANGIELSKI: BIRTHPLACE

Henryk Grynberg ocalał z zagłady wraz z matką. Wyjechali do Stanów Zjednoczonych. Minęło 50 lat, lecz przeszłość nie dawała mu spokoju. Przyjechał więc do Radoszyny - wsi, w której się urodził, i w pobliżu której ukrywał się z rodziną w czasie wojny - by poznać losy ojca i młodszego o pięć lat brata. Braciszka, wówczas niespełna dwuletniego, rodzice powierzyli opiece jednego z gospodarzy. Ojciec zaś pewnego dnia poszedł po mleko i nigdy już nie wrócił do wykopanej w lesie ziemianki. W wędrówce śladami dzieciństwa towarzyszy mu kamera. Henryk Grynberg cierpliwie chodzi od domu do domu i pyta. Jedni witają go z radością. Opowiadają mu o urodzie matki i młodości ojca, o ich ślubie, narodzinach dzieci i o tym, jak w czasie wojny pomagali Żydom przetrwać. A także o swym strachu - przed Niemcami i donosicielstwem sąsiadów. Inni niechętnie wracają pamięcią do tamtych lat, czując, że w końcu będą musieli wykrztusić tragiczną prawdę o malcu oddanym Niemcom na śmierć i o mężczyźnie zamordowanym przez Polaków. Przybysz zza oceanu jednak nie rezygnuje. Konfrontując własne wspomnienia z tym, co słyszy, uparcie naciska rozmówców, aż wreszcie poznaje tę prawdę, a nawet nazwisko braci - zabójców ojca. Odnajduje też miejsce jego spoczynku i wydobywa z ziemi szczątki, przy których, jak znak rozpoznawczy, leży butelka na mleko.

GATUNEK:
dokumentalny
CZAS TRWANIA:
47'
ROK PRODUKCJI:
REŻYSERIA:
Paweł Łoziński
OPERATOR:
Artur Reinhart
MONTAŻ:
Katarzyna Maciejko-Kowalczyk
PRODUCENT:
PWSFTviT (Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna), Studio Filmowe Kalejdoskop

Paweł Łoziński »

ur. 1965 r. w Warszawie. Reżyser, scenarzysta, operator i producent filmów dokumentalnych. Absolwent Wydziału Reżyserii PWSFTviT w Łodzi. Autor ponad 20 filmów dokumentalnych wielokrotnie nagradzanych na polskich i międzynarodowych festiwalach. Robi pełne emocji autorskie filmy dokumentalne opowiadające o ludziach w sposób niezwykle intymny.  Międzynarodowe uznanie zdobył swoim dokumentalnym debiutem “Miejsce urodzenia” (1992). Kolejne filmy „Siostry” (1999), „Taka historia”, (1999), „Chemia” (2009), „Ojciec i Syn” (2013), „Nawet nie wiesz jak bardzo Cię kocham” (2016), „Film balkonowy” (2021) - uznawane za nowatorskie, otwierają nowe pola tematów i nieznane przestrzenie w filmie dokumentalnym. Laureat prestiżowych nagród festiwalowych, min. w Locarno, Rio de Janeiro,  Paryżu, Lipsku i Krakowie.
NA FESTIWALACH:
NAGRODY NA POLSKICH FESTIWALACH:
* Lubuskie Lato Filmowe - Wyróżnienie
* Lubuskie Lato Filmowe - - Don Kichot
* Bałtycki Festiwal Filmowy i Telewizyjny, Bornholm - I nagroda